صهیون اسم یه کوهه در بیت المقّدس. تئودور هرتزل یه روزنامه نگار بود که برای اولین بار جنبش صهیونیسم رو در جهان پایه گذاری کرد. اون یه کتاب به اسم کشور یهود نوشت و در اونجا گفت که چون یهودی ها در دنیا همیشه مورد آزار هستند باید کشور مستقلی داشته باشند. این ایده کشور مستقل از اینجا اومد.
گذشت و جنگ جهانی اول شروع شد. آلمان و عثمانی علیه متفقین یعنی انگلیس و روسیه و فرانسه وارد جنگ شدند. روند جنگ کم کم داشت به نفع گروه اول پیش می‌رفت و کار به جاهای وخیمی کشیده شد. انگلیسی ها اومدن دست به دامان قوم یهود شدن تا با دریافت کمک مالی بتونن آلمان و عثمانی رو شکست بدن. اون زمان قوم یهود به دلیل نزول خواری و واسطه گری مالی خیلی صاحب نفوذ بود، هرچند در اقلیت بود. در عوض قرار شد که انگلیس وعده ی تشکیل یه حکومت مستقل رو به یهودی ها بده و داد. اینطوری شد که یهودی ها طی یه چرخش آشکار به آلمانی ها پشت کردن و به کمک متفقین رفتند و نتیجه جنگ عوض شد.
حالا نوبت به عملی شدن وعده ها بود. بیانیه بالفور توسط انگلیس بیرون داده شد و در اون حق داشتن کشور مستقل برای یهودیان به رسمیت شناخته شد، اونم کجا؟ از دریای مدیترانه تا رود اردن. همین فلسطین کنونی. فکرشو بکنید، یه کشوری مثل انگلیس یه تعداد آواره مثل یهود رو بیاره و وسط زندگی مردم فلسطین بنشونه و بگه اینجا وطن شماست! قضیه فروش زمین ها به یهودی ها از اینجا کلید خورد که البته خیلی زود با فتوای علما متوقف شد و چیز زیادی به یهودی ها نرسید.
البته هنوز عثمانی از بین نرفته بود و با مهاجرت یهودی ها موافقت نمی‌کرد. فلسطین اون موقع هم جزوی از کشور عثمانی بود. بنابر‌این انگلیس به بیت المقدس حمله کرد و حکومت اونجا رو به عهده گرفت. تا سال ۱۹۴۷ انگلیسی ها مردم یهود رو از سراسر اروپا جمع میکردن و وارد فلسطین میکردن. البته از یه جایی به بعد انگلیس گفت دیگه نمیتونم اینجا بمونم و هزینه ها رفته بالا، پس برمیگردم به کشور خودم. چه اتفاقی افتاد؟ گند زدن به یه کشور دیگه و اعراب و یهودی ها رو با هم تنها گذاشتن و بعد، کی بود کی بود من نبودم!
سال ۱۹۴۸ سازمان ملل یه طرحی داد برای فلسطین. گفت ۵۵ درصد اینجا برای یهودی ها، ۴۵ درصد برای فلسطینی ها. ناعادلانه است، نه؟ بدیش اینه که یهودی ها فقط ۶۰۰ هزار جمعیت داشتن و فلسطینی ها یک میلیون و ۲۰۰ هزار. از این لحظه به بعد، اسرائیل اعلام موجودیت میکنه و کرانه باختری و غزه از هم جدا میشن. نوار غزه یه منطقه کوچیک چسبیده به دریای مدیترانه است و با مصر همسایه است. کرانه باختری که در شرق فلسطینه، از شرق با رود اردن و از غرب با مناطق اشغالی (همون ۵۵ درصد) همسایه است.
از این تاریخ جنگ اعراب با اسراییل شروع میشه و هی سعی میکنن فلسطین اشغالی رو پس بگیرن و هی شکست میخورن. نه تنها شکست میخورن که باز هم خاک از دست میدن و اسرائیل بزرگتر میشه.
حالا قبول، اون ۵۵ درصد و مناطق بعدی که به دست آوردن، نوش جونشون که نه، کوفتشون بشه. چرا به کرانه باختری و نوار غزه دست درازی میکردن؟ اینجا بود که دیدن نه، اسرائیل کوتاه بیا نیست. از اون تاریخ تا حالا، اسرائیل تو خاک فلسطین شهرک سازی میکنه، آب و برق و همه منابع رو هم در اختیار داره و راحت آدم میکشه و بازم طلب کاره.
یه نکته دیگه هم هست راجع به آوارگان فلسطینیه که حدود ۵ میلیون جمعیت دارن. اینا از کشورشون رانده شدن و اجازه برگشت ندارن. تو معامله قرن ترامپ هم که مثلاً قرار بود مسئله فلسطین رو حل کنه، اسمی از این بیچاره ها نیومده بود.
این یه خلاصه خیلی خیلی فشرده بود از پادکستی که شنیده بودم. منبعش اینجاست.
