یاکریـم

یاکریـم

دانشجوی سال سوم آموزش ابتدایی
دوستدار خواندن و نوشتن

+ حالا دیگه دانشجوی سال آخر:)
(مهر ۱۴۰۳)

بایگانی
آخرین نظرات

هم‌صحبتی با خانم برونته

يكشنبه, ۲۸ مرداد ۱۴۰۳، ۱۰:۲۰ ب.ظ

توی قفسه پدرم کتابی بود با جلدی کهنه که هیچوقت رغبت نمی‌کردم آن را بخوانم. روی جلد کتاب تصویر مرد و زنی شیک‌پوش از انگلستان قرن هیجدهم نقش بسته بود که قلب قرمزی پشت‌سرشان نقاشی شده بود. بیشتر از آنکه طرح جلدش باعث این اتفاق شود، ترجمه‌ی عصاقورت‌داده صفحات اوّلش مانع خواندنش می‌شد. امروز نمی‌دانم چرا هوس کردم که بعد از سال‌ها یک‌نفس همه‌ی کتاب را بخوانم و تا شب این کار را کردم. بارها این فکر به سرم زد که کتاب را از وسط پاره کنم، به خاطر اعمالی که یکی از شخصیت‌ها انجام میداد! باید بخوانید، تا بفهمید چه می‌گویم. امّا هنر نویسنده آنجا خودش را نشان میدهد که نمی‌توانی شخصیت های بد را هم خیلی سرزنش کنی، چون اگر جای او بودی ممکن بود همین وضعیت برای خودت پیش بیاید. انتقام گرفتن همیشه خوشایند است امّا میوه‌ی آن خوردنی نیست. شما چه فکر می‌کنید؟

+ نام کتاب «بلندی‌های بادگیر» است،‌ امّا من به دلایلی نام دیگر آن را ترجیح میدهم: عشق هرگز نمی‌میرد!

نظرات  (۹)

  • حمیدرضا ‌‌‌
  • همیشه موقع سرزنش کسی به این فکر می‌کنم ممکن بود یا ممکنه و یا ممکن خواهد بود که خودم هم همون کار رو انجام بدم. پس دیگه سرزنش برای چیه!؟ نمی‌گم سرزنش نباید باشه، ولی واقعا خیلی حساسه...
    پاسخ:
    احسنت حاجی.
  • حمیدرضا ‌‌‌
  • حیف که کلی کتاب نخونده دارم! یه سر دارم و هزار کتاب 😂 وگرنه اینم میخریدم می‌خوندم...
    پاسخ:
    من افتادم به جون قفسه‌هام!
    تا آخر تابستون یا من دخلشونو میارم، یا اونا دخل منو :(
  • هِـ ‌‌‌‌‌‌‌‌ـنار
  • یه چیزی رو که از این کتاب خیلی دوست داشتم همین بود. هر رفتاری از هر شخصیتی سر می‌زد، همین خانم برونته بهت دلیلشم نشون می‌داد و می‌تونستی تشخیص بدی هر رفتاری، ریشه توی کدوم اتفاق گذشته داره. برای همین با خیال راحت نمی‌تونستی قضاوت کنی :)
    پاسخ:
    دقیقاً!
    ولی باز هم دلیل نمیشد که هیتکلیف اینقدر پست باشه:/
    چند مترجم دیگه هم با نام شما موافقند.
    پاسخ:
    :)
    سلام علیکم
    چند سال پیش یکی از دوستان این کتاب را به من هدیه داده است و هنوز نخوانده در کتابخانه مانده است. شاید، همین مطلب شما محرکی شود برای مطالعه‌ی این کتاب.
    پاسخ:
    سلام
    به نظرم یه صبح جمعه شروعش کنید تا شب. کتابیه که حرص آدمو درمیاره!
  • جواد انبارداران
  • جرش می‌دادی کار درست با کتاب‌ها همین است
    پاسخ:
    حیفم اومد، ارزش نوستالژی داشت خود کتاب:))
    خب همین ناملایم بودن شخصیت ها کمی آزار دهنده بود... هرچند قابل قیاس نیستن باهم ولی به شخصه،شخصیت های رمان سال های وبا رو بیشتر میپسندم

    اگر جای هیتکلیف بودم چطور فکر می کردم؟ انتقام نه به اون شکل اما یه وقتایی نمیشه سکوت کرد...حداقل اون حجم از خشم و اندوه و ناباوری رو باید به شکلی بروز داد تا حداقل از درون آدمو از هم نپاشه
    پاسخ:
    آره آزاردهنده بود واقعاً. این همه شرارت رو میدیدی و کاری از دستت برنمی‌اومد:/
    عشق سال‌های وبا رو نخوندم، رمان خوبیه؟ در حدّ صد سال تنهایی هست؟

    اصلاً ورود هیتکلیف به خونواده ارنشادها از همون اوّل اشتباه بود. باید میذاشتن تو گرسنگی تلف بشه!

    سلیقه ایه واقعا شاید شما از اون مخاطب هایی باشید که بپسندید شاید هم نه ولی به نظرم از صدسال تنهایی خیلی ضعیف تره...نسخه ی اصلیش پر از بی اخلاقیه و خیلی زیاده گویی داره
    من نسخه ی با حذفیاتش رو خوندم و عمیقأ لذت بردم و به تنم چسبید

    هیتکلیف هم به نوبه ی خودش مظلوم واقع شد یه جاهایی...

    پاسخ:
    خوش به حالتون که این همه رو مطالعه کردین. حیف که کتاب نخونده زیاد دارم، وگرنه بعد از خوندن صد سال تنهایی میرفتم سراغ سال های وبا.

    نمیتونم درکش کنم. سر همون قضیه که کاترین با ادگار ازدواج کرد؟
    خوش به حال شما که همچنان در حال مطالعه و نوشتنید...
    خب آره خیلی ظلم بود بالاخره...
    پاسخ:
    نه واقعاً اونطور هم نیست، مدّتیه قفلی زدم رو فیلم:)

    آره خب، راست میگین.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    تجدید کد امنیتی