سلام
من اولین خواستگاریم از خانمی بوده که دو سال از من بزرگتر بودن...
که منجر به ازدواج نشد... یه جورایی نه اون خانم موافق بود و نه نظر من تامین شد...
اما من به شخصه مشکلی نداشتم با خانمی بزرگتر از خودم ازدواج کنم...

چون معتقدم شخص به شخص فرق داره...
نمیشه حکم کلی داد

ولی خب در مجموع و به صورت عمومی بهتره که آقا چند سالی بزرگتر باشه...

من سه سال از خانم خودم بزرگترم... و این بزرگتر بودنه حتی به خانمم هم خیلی آسودگی میده... و میتونه منو و نظراتم رو فصل الخطاب بدونه هر چند که گاهی اختلاف نظر هم داریم... در مجموع عرض میکنم...

بین زوجینی که خانم به صورت محسوس عاقل تر و جامع نگر تر از آقا هست، کمی خانم باید مراقبتش رو زیاد کنه... برای اون خانم کمی سخت میشه...
امابه نظرم بیش از بالاتر یا پائین تر بودن سن... بالا یا پائین تر بودن عقل و درایت میتونه مهم باشه...

سلام
به طور معمول اینکه آقا بزرگتر باشند به نظر من شرایط بهتری رو ایجاد می‌کنه. البته همیشه موارد استثنا وجود دارند.
همسرم دو سال از من بزرگتره و همین باعث میشه بتونم اعتماد بیشتری به تصمیم‌گیری‌هاش داشته باشم. با وجود خصوصیاتی که من دارم صلاً نمی‌تونم به شخصی کم سن و سال‌تر از خودم (برای تصمیم‌گیری‌هایی که مربوط به منه)اعتماد کنم.
البته که این موضوع فقط مربوط به سن و سال نیست و به تجربه‌ها و درک کلی انسان‌ها برمی‌گرده.

میخواستم کامنت بذارم از مجردها درخواستی نداری؟ که خودت آخر پست گفتی 😂🤣

به نظر من داداش گلم،
سن و سال یه عدده، زندگی رو بچسب...
خواستی بعدا بیا پی‌وی بهت مشاوره بدم 😂🤣

چون به نظرم اختلاف نطرهایی داشتیم که جدی بود و ربطی به سن نداشت
مثلا اون میگفت حرف من باید فصل الخطاب باشه... و میگفت چون تو خونه شون تک دختر بوده همه هواش رو داشتن و بهش نه نمیگفتن و این هم عادت کرده به این موضوع...

نه، باعث نمیشه انتظار نامعقولی داشته باشه، کلا در حالت عمومی به نفع مرداست که چند سالی بزرگتر باشن دیگه خودت فکرش رو بکن وقتی خدا به اونا توی نه سالگی امر و نهی میکنه به ما تو ۱۵ سالگی ما همینطوری ( به لحاظ درک مسئولیت) یه پنج شش سالی از اینا عقبیم:)))

اهانت دیدن سن کوچیک و بزرگ نداره... بسته به ظرفیت شخصیتی آدم داره...
باعث دور شدن دیدگاه هم نمیشه
اتفاقا در حالت عمومی اختلاف بین دو تا پنج سال موجب درک بیشتر زوجین میشه...
به نظرم زن و مردهایی که هم سن هستن برای رسیدن به درک متقابل سختی های بیشتری مبکشن

همه چی بر میگرده به خودت و توان مدیریتی که داری
از نظر عقلی نباید از همسرت کوچیکتر باشی و باید یه جوری کاملا هم مشهود باشه که از همسرت بیشتر میفهمی بعضی وقتی
به غیر این باشه دو نفر به شدت اذیت میشن و بهتره مرد بزرگتر باشه

بین برادرام اونی که اختلاف سنی نداره با خانمش کمتر میتونن به تصمیم برسن با هم
با اینکه خانمش گوش به حرف بده تر از خانمهای بقیه برادرهامه

گزاره‌ی «سن فقط یه عدده» همونقدر درسته که «پول فقط یه تیکه کاغذه»
بیشتر. از این نمیتونم توضیح بدم.

ببین داداش گلم رک و رو راست بهت بگم! نباید اینو اینجا بگم ولی بعضی کامنت‌ها رو می‌بینم که یه جوری حق به جانبن از کوره در میرم!

من مادرم از پدرم چهار سال بزرگتره!
پس خیلی حق به جانب نباشید. شما همیشه حق نیستید. خیلی ممنون :)

نمی دونم شاید من صلاحیت نظر دادن نداشته باشم اما به نظرم داداشم با خانمش رودروایسی داره موضوعشون خیلی پیچیده است
خیلی شک دارم مربوط به سن باشه
یکی هنر خونده یکی مهندسه
هر دو باهوشن
هردو حساس
و هردو مرتب دارن به جای حساس هم ضربه می زنن...‌
این وسط اختلاف سنی ای که ندارن نمی دونم اثر گذاشته یا نه...

نه! قبول ندارم...

حرفهای حمیدرضا رو قبول دارم
اما الان که بیشتر فکر میکنم
برادرم و خانمش میتونستن عالیترین تفاهمها رو داشته باشن
هردو کمی روی حرف خودشون مصر هستند با اینکه فروتنانه ادای مطیع دیگری بودن رو در میارن
و هردو خیلی کم کتاب غیر تخصصی میخونن
هردو توی رشته خودشون غرق شده اند و توی همفکرهای خودشون
جناب یاکریم
یکی از ملاکهای مهمتر از اختلاف سنی
به کشف همین لحظه ای من
اختلاف تعداد کتابهای خوب هست
که دو طرف در زندگی خوانده اند...
این اختلاف باید زیاد باشه در عین حال که دو طرف هر کدوم باید زیاد کتاب خونده باشن...
چی گفتم ها!

زیادی به خودم اعتماد دارم :)))))
من چون بچه اول بودم، همیشه یه جورایی تصمیم گیرنده بودم و این من بودم که حواسم به بقیه بود.
تو دوران تحصیل هم چون همیشه شاگرد اول بودم، هیچ وقت نمی‌تونستم تقلب کنم چون به هیچکس بیشتر از خودم اعتماد نداشتم. اینا شاید عواملی بوده که باعث به وجود آمدن همچین حسی در من شده.
به خاطر همین اگر همسرم کم سن و سال‌تر می‌بود، احساس می‌کردم وظیفه منه از اون مراقبت کنم و یا مسئولیت زندگی رو قبول کنم. همین الانم خیلی وقتا به خودم تذکر میدم که این کار رو نکنم.
به طور کلی به نظر من طبق سن تکلیفی که برای دخترها و پسرها مشخص شده، فاصله سنی که می‌تونن همتراز باشند ۶ ساله. و خب این البته بسته به شخصیت آدم‌ها می‌تونه متفاوت باشه.

به عبارت دیگه و با تاسف خدمت فمنیست‌ها، من معتقدم که مرد باید مدیر اصلی خونه باشه. و و شاید همین باعث میشه که نتونم مدیری رو که از نظر سنی از من کوچک‌تره بپذیرم.
ممکنه خیلیا این موضوع براشون مسئله‌ای نباشه. همه چیز به شخصیت طرف بستگی داره.

منظورم اینه که وقتی یک نفر آدم درست رو انتخاب نکرده و با آدم اشتباهی وارد رابطه شده، دیگه چه حاجت به معیار سنی و فلان و بهمان؟...



ضمنا، آدمی که سنش از یه نفر بیشتره قرار نیست با تجربه تر و عاقل تر باشه، اصلا حاجی هیچ‌جوره تو کتم نمیره کسی که سنش بیشتره عاقل‌تر باشه یا با تجربه‌تر! رسما هیچ ربطی به سن نداره... خیلی خیلی کم مربوط میشه...

تجربه بعضی آدم‌ها و بعضی روانشناس‌ها شکر زیادی خوردن که چنین چیزی گفتن...

خط کش رو بذارید زمین
دنبال عدد و رقم نگردید
علوم انسانیه‌ها ناسلامتی



بذارید مثالم رو ادامه بدم
پول رو بذاریم کنار امنیت و سلامتی و عشق و خانواده و... میبینیم هیچ ارزشی نداره. اما فارغ از این موضوعات بدیهیه که خیلی هم ارزش داره. و حتی روی همین مسائل هم اثر داره.
پس گزاره‌ی «پول فقط یه تیکه کاغذه» نه غلطه نه درست. هم غلطه هم درست.


سن هم همینطور خب


بعد یه نفر بیاید گیر بده دقیقا تا چند میلیون پول لازمه و حقوق چقدر باشه خوبه!

خب یه نفر خونه داره یه نفر مستاجره! فرق میکنه میزان حقوق مورد نیازشون! قیمتهای محل زندگی‌اشون فرق داره. اصلا خورد خوراکشون فرق داره. یکی بیماری داره و باید کلی خرج دوا دکتر کنه خب اینم فرق داره. میزان نیازهای آدمها فرق داره...
با این حال از روی آمار یه عددی در میارن میگن دیگه


تو ازدواج هم روان شناسان و مشاورین خانواده تامیم جز به کل دادن. بیشتر سن ازدواج موفق که در اطرافشون دیدن رو تبدیل به قانون کردن و گفتن. خب همچین قانونی کاملا قابل نقضه! اصلا معیارهای موفق خطاب کردن یه ازدواج در نظر هر روان شناس متفاوته! چه برسه به اینکه آیا جامعه اماریش قابلیت تامیم داره یا مثلاً صرفا در کلان شهر صادقه، یا اصلا یه قشر خاصی رو فقط دیده و فلان و بهمان قشر رو ندیده کلا! یا اصلا آیا درست آمار گرفته؟!

الان من خودم با یکی هستم که ازم بزرگتره،تحصیلاتی و شغلی هم بالاتر هستش
ولی خب توی رفتاری ازش پایینتر نیستم و به قول معروف میخ خودم رو کوبیدم
سر این مشکلی نداریم
دختر هیچوقت نباید فکر کنه از مرد بیشتر میفهمه،شاید واسه کشورهای پیشرفته مهم نباشه هااااااا،ولی ماها تحمل این موضوع رو نداریم چون مرد سالار هست سبک خونواده هامون

خیلی سن ملاک نیست
بلوغ بیشتر مهمه
البته تو بحث فیزیلوزیک ترجیح بر کوچکتر بودن زن هست
اما در خصوص تفکرات، آستانه صبر و تحمل و ... کاملا به بلوغ طرف بستگی داره

همیشه استثنائاتی وجود داره که افرادی بودن با نداشتن تفاوت سنی یا داشتن تفاوت سنی خیلی زیاد زندگی موفقی داشتن اون هم به دلیل این که بلوغ گذر از چالش های این سبک زندگی رو داشتن شاید...یعنی به دو طرف خیلی بستگی داره
ولی یه قانون کلی هست به دلیل همون شخصیت شناسی خانوم و آقا ،که فکر میکنم که خیلی کم میپذیرن این قائده رو که مرد کوچیکتر از خانوم یا خیلی بزرگتر از خانوم باشه... و حقیقتش من خودم هم اصلا قبول ندارم این قضیه رو ...آخه خیلی بیشتر از یک زندگی معمولی شاید چالش برانگیز باشه!

بستگی داره چه سنی بخواین ازدواج کنین. زیر ۳۰ سال اگر باشین خیلی مهمه که آقا حداقل یک سال بزرگ‌تر باشن اما بالای سی سال اولویت سن میاد پایین.

به طور کلی فاصله سنی ۳ تا ۷ سال خیلی برای ازدواج خوبه.

ان‌شاءالله که خدا یار موافق قسمتتون کنه :)) بیاین به ما هم سر بزنین در خدمت باشیم.