رفیق شهید تو کیست؟
رفیق شهید داشتن، اگر به انحراف کشیده نشود و آدم را در تصوّرات باطل فرو نبرد، نعمت است. چراغ راه است.
از روزی که از دوره کنگره شهدا برگشته‌ام، با کمی اغماض می‌توانم بگویم که انسان دیگری شده‌ام. انسانی با ظرفیت چند برابر، روحیه و انگیزه دوچندان، مقاومت در مقابل گناه و البته هنوز سردرگم و حیران...
با این حال، ارادت خاصّی به شهید آرمان علی‌وردی پیدا کرده‌ام. حس می‌کنم صدای مرا می‌شنود. مگر نه اینکه شهدا زنده‌اند؟
انسان است و دوراهی ها و چند راهی های مقابلش
فقط باید از خدا خواست تا راه را نشان بدهد...
زنده اند و می‌شنوند.
شهدا مثل یک گلستان هستند و هر گلی عطر و رنگ و زیبایی خودش را دارد.
رفاقتتان مستدام
خوب بود؟
پسندیدید؟