کشف‌الاسرار میبدی، قسمت اوّل
سلام. رمضانتان خوش و خرّم. پایه‌اید با هم کتاب بخوانیم؟ به امید خدا از امشب تا پایان ماه رمضان، بریده‌هایی از کتاب «کشف‌الاسرار و عدّة‌الابرار» ابوالفضل میبدی را در وبلاگ می‌گذارم. اینک قسمت اوّل:
قوله تعالی: «بسم الله الرحمن الرحیم». به نام او که زینت زبان‌ها و یادگار جان‌ها نام او؛ به نام او که آسایش دل‌ها و آرایش کارها به نام او؛ به نام او که رَوح روح‌ها و مفتاح فُتوح‌ها نام او؛ به نام او که فرمان‌ها روان و حال‌ها بر نظام از نام او... .
بس قفل‌ها که به این نام از دل‌ها برداشته؛ بس رَقم‌های مَحبّت که به این نام در سینه‌ها نگاشته؛ بس بیگانگان که به وی آشنا گشته؛ بس غافلان که به وی هشیار شده؛ بس مشتاقان که به این نام دوست را یافته. هم یاد است و هم یادگار، به نازش می‌دار تا وقت دیدار¹.
گِل را اثر بوی تو گُلپوش کند
جان را سخن خوب تو مدهوش کند
آتش که شراب وصل تو نوش کند
از لطف تو سوختن فراموش کند
۱. نویسنده معتقد بوده است به دیدار جسمانی با خداوند در قیامت.
برگزیده کشف‌الاسرار و عدّة‌الابرار، به کوشش دکتر محمّدمهدی رکنی، ص۶۵ تا ۶۶.
