شما بگویید: چرا؟
چرا گاهی احساس می‌کنیم که باید گوشی خود را باز کرده و در اینستاگرام چرخی بزنیم؟ قبل از آنکه این برنامه ساخته شود، در اوقات تنهایی خود به چه کاری مشغول بودیم؟ بگذارید سؤالم را گسترش بدهم: در روزگاری که نه تلویزیونی در کار بود، نه گوشی همراه، نه سینما و فیلم و نه حتّی کتاب و رمان به این اندازه که اکنون هست، مردم چگونه وقت خود را پر می‌کردند؟
بنظرم در دنیای گذشته کارهای روزمره بیشتر طول میکشیده تا انجام شه و زندگی به راحتی حالا نبوده.... بنابراین اصولا اوقات فراغت به اندازه ی حالا نبوده.... و فکر میکنم میزان تفکر انسان ها هم بیشتر بوده در همون اوقات فراغت
و بدتر از همه برای آنکه چرخ سرمایه‌داری بچرخد ابزار جدید (شبکه‌های اجتماعی) اعتیاد آور طراحی شدند؛
فرصت تفکرشون هم بیشتر بود و قدرت ذهنی در بستر تلویزیون و ... فلج نشده بود.
برای توضیح بیشتر وبلاگ بنده: تمدن بدلی brnos.blog.ir
برای همین هم هست قدیمیا خیلی روابط عمیق تر و وسیع تری داشتند و همیشه درب خونه هاشون بروی همه باز بوده و تو خونه های بزرگ نزدیک به خانواده زندگی میکردن
آقایان را نمی‌دانم (یعنی روی قضیه تحقیق نکردم) اما درباره خانم‌ها، تکلیف مشخص بوده...
کار خانه، آن هم خانه‌های بزرگ و دراندشت سابق
بچه‌داری. ماشاءالله با تعداد زیاد بچه
تهیه مواد غذایی... اعم از نان، پاک و خرد کردن سبزی، ترشی، شور، پاک‌کردن نخود و لوبیا و...
دوخت و ودوز، بافتنی، انجام کارهای هنری ریز و درشت.
جلسات روضه، قرآن و دید و بازدید...
بعد هم رسم بوده همه به هم کمک می‌کردند. مثلا دادن جهیزیه و سیسمونی، کلی کار دوختنی داشته که همه در خانواده انجام می‌شده.
فکر نمی‌کنم وقتی دیگر باقی می‌ماند.
وقت خالی برای خانم‌ها نمی‌مانده... اصلا بیکار نمی‌ماندند.
تازه عبادت و خواندن دعا و قرآن هم جا انداختم.
با احترام، فکر میکنم تصور کاملی از نسل مادربزرگ‌هایمان ندارید چه برسد به قبل‌تر
مثلا کار هنری، فقط در زمانهای خالی انجام می‌شده... کلا عادت به بیکاری نداشتن.
حقیر مادربزرگم را خاطرم هست. نسل بدون رادیو و تلویزیون.
همیشه در حال فعالیت.
بی‌کاریشان می شد مثلا وقت غذا و یا عصر که به چای عصرانه می‌گذشت یا دید و بازدید و روضه