آنجا همه چیز طوری دیگر است

یک بار به دوستم گفتم که هیئت ها زیبایی شناسی خاصّی دارند. به عبارتی، هر جزئی از آن ها با دقّت انتخاب شده و ردّ پای هنر در جای جای آن پیداست. از سخنران گرفته که با فرمی هنری صحبت می کند، تا مدّاح که با آواز سنّتی ایرانی مستمعان را سر ذوق می آورد. کتیبه ها و پارچه هایی که در گوشه و کنار نصب شده اند، با خطاطی های ایرانی و اسلامی تزیین شده اند. حتّی چای روضه که ممکن است عطر خاصّی نداشته باشد و بارها در خانه شبیه آن را نوشیده باشیم، درون هیئت عطر و طعم دیگری پیدا می کند. انگار آنجا همه چیز جور دیگری است، مثل خود ما.