شمایید که منابع انسانی کشور را تولید می‌کنید! (کی؟)
یه رفیقی دارم که میگه: «من نمیگم آقای خامنه‌ای خوبه یا بد. ممکنه خوبی‌هایی داشته باشه. بدی‌هایی هم ممکنه داشته باشه. ولی نمیدونم چرا هروقت به حرفاش گوش میدم، سیر نمیشم. دلم میخواد تا آخر پای حرفاش بشینم و از جام بلند نشم».
به نظر شما دلیلش چیه؟ اینکه رهبر امیدوارانه حرف میزنه؟ جوانگراست؟ به آینده خوشبینه؟ استدلال‌های قانع کننده میاره؟ یا این ادّعا صرفا توهّمه و واقعیت نداره؟
روزی که در دیدار رهبری با فرهنگیان لابه‌لای شلوغی جمعیّت نشسته بودم و از چپ و راست و جلو و عقب در حدّ له‌شدگی بهم فشار می‌اومد، چشم و گوشم به یه آقای عینکی بود، با محاسن سفید و عمّامه مشکلی، در یه زمینه سبز خیلی بزرگ. اون آقا، یه جایی یه حرف قشنگی زد: «آفریقا منابع طبیعی زیادی داشت امّا کسی نبود که از اونها استفاده‌ی درست بکنه. کشورهای استعمارگر که منابع انسانی زیادی داشتن اومدن و این منابع رو غارت کردن و به اینجا رسیدن».
شاید بگید ربطش به معلّمی و فرهنگیان چیه؟ اینجا بود که رهبر به نوعی توپ رو تو زمین ما انداخت، یا بهتر بگم یه شأن تازه‌ای به معلم‌ها داد، فراتر از همه‌ی کلیشه‌هایی که تا به حال شنیدیم: «شما وظیفه دارید که این منابع انسانی رو تولید کنید! شما باید به دانش‌آموزان نگاه ملّی بدید! کلاس درس شما یه نقطه کوچیک ولی خیلی مهم از پازل پیشرفت کشوره!»
میدونم اگه زودتر از اینها این مطلب رو می‌نوشتم چیزای زیادتری داشتم برای گفتن. از وضعیت شغلی معلّم‌‌ها که باید تأمین بشه، نگاه جامعه به معلّمی ارتقا پیدا کنه، نگاه نخبگان خیلی بیشتر و... ولی این یه تیکه از حرفاش خیلی به دلم نشست و حالاحالا تو یادم می‌مونه. شما چی فکر می‌کنید؟ با این نگاه «انسان‌ساز» موافقید یا مخالف؟
من پیشنهاد میکنم یه نگاهی به کتابایی مثل هنر خوب زندگی کردن یا اثر مرکب و از این دست کتابا بندازید تا بدونید نگاه انسان ساز حرف های کسیه که خیلی قشنگ تو بدترین وضعیت جامعه دارو رو از کشور های پیشرفته ممنوع میکنه یا نویسنده های حرفه ای و کاربلد که تلاش کردند یاد گرفتند و علمشون رو دارن به جامعه یاد میدن
سعی کنید تو این دنیای به این بزرگی طرفدار کسی نباشید این قشنگ نیست خودت با کمک خیلی بهتر از بعضیا میتونید راهتون رو پیدا کنید و دیدگاه بهتری نسبت به دنیا داشته باشید
یه نگاهی به عوارض اون داروهای بسیار مفیدی که می‌فرمایند بکنید و
سعی کنید تو این دنیای به این بزرگی حواستون به حرف های نایب امام زمان باشه و مبادا راهو گم کنیم :)
چیزی که توی عمل از نتیجه مدیریتش دیدیم یه چیز عکس حرفاشه،یه آینده مبهم که اصلا بهش خوش بین نیستن جوون ها،آمار بالای افسردگی توی جامعه گواه بر میزان امید هستش
حوصله بحث ندارم
اما ما اشتباه می کنیم که همه توقع ها رو از مدیران داریم و اصلا حوصله هم نداریم مطالعه بکنیم ببینیم اونها چه کرده اند چه باید می کرده اند و چه کاری شخصا در مدیریت دست خودشون بوده
اگر کسی به من می گفت که رئیسی فقط توی فروردین و اردیبهشت امسال نوزده بار به دور و نزدیک کشور سر زده برای پیگیری
سر زدنهایی که دیر یا زود قطعا نتیجه اش می شد سانحه و از بین رفتنش
ایمان می آوردم که علی رغم وضع بد کشور
اون خیلی داره کار می کنه و تا آخر دنیا باید شرمنده اش باشم!
منی که توی مسئولیتی که بهم داده اند، ده بار هم نرفته ام برای پیگیری به منهای یک ساختمون سری بزنم. در حالیکه پیگیری مهم تر از دستور دادن به زیر دسته!
علیرضا با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشه داداش من
با این حجم منابع کشور نباید وضعیت اینجوری باشه،اره اگه به نون و پنیر راضی باشیم خیلی هم وضعیت عالی هستش
روزی ۱۸ ساعت من سرکار هستم که خودم رو یه مقدار بکشم بیرون،ولی نمیشه داداش من
همین میزان کار کردن میشه عامل افسردگی دیگه واسه من ،وقتی هم که میبینم نسبت به برداشتی که داشتم و زمانی گذاشتم هیچ هستن میشه قوز بالای قوز
دزدی و فساد توی نظام ریشه زده،رسیده به مردم
هرکدوممون به یه مدلی داریم از هم دزدی میکنیم
و و و....
ای کاش آینده خلاف چیزی که فکر میکنم باشه