احساسم پس از دیدن اولین قسمت پدرخوانده
با لهجه برره‌ای بخونید: کف وَکردم! آخه چقدر یه آدم میتونه دورو باشه. چقدر میتونه هنرمند باشه و تو نقشش فرو بره. قشنگیش به اینه که موقع شب شدن و چشم بستن آدم‌ها، خودت هم چشمتو ببندی یا اون قسمتو رد کنی. اون وقت میفهمی غافلگیری و استدلال و فریب یعنی چی!
الان پدرخوانده ۱ رو دارین می‌بینین یا ۲ رو؟ من اولیشو بیشتر دوست داشتم. از ۲ چند قسمت بیشتر ندیدم.
چشم هم نمی‌بندم شبها :))